Wydaje się postanowione, że sierakowski szpital zostanie przeniesiony do Międzychodu. Nie wiem na ile w tym prawdy, ale wiadomo, że „zamachów” na naszą „porodówkę” było już kilka. Więc istnieje spore prawdopodobieństwo, że ten się powiedzie.
To oczywista strata dla naszego miasta. I nie chodzi mi jedynie o to, że kolejne pokolenia sierakowian nie będą mogły się szczycić tym, że urodziły się w Sierakowie. Bardzo bolesny będzie odpływ kadry medycznej i pomocniczej. Przecież to są bardzo cenne i wykształcone osoby. A ich odpływ z miasta z pewnością wpłynie negatywnie na lokalne szanse rozwojowe. I pogłębi, ograniczony już i tak, dostęp do usług medycznych. Dlatego uważam, że należy walczyć o pozostawienie tych oddziałów w Sierakowie. Chociaż trzeba też zrozumieć, że nie wszystko da się załatwić na szczeblu gminnym, a nawet powiatowym.
Dlatego trzeba, nijako równolegle, zastanowić się co dalej z potencjałem tego szpitala? Co z tymi miejscami pracy? Jak zapełnić lukę, która pewnie powstanie po likwidacji dzisiejszej funkcji tego obiektu?
Chciałbym dziś zaproponować rozwiązanie, które wydaje się bardzo „na czasie”. Znajdźmy taką, komercyjną działalność medyczną, która będzie nie tylko łatała lukę po szpitalu, ale stanie się kołem zamachowym dla lokalnego rozwoju. Lokalizacja Sierakowa daje możliwość dojazdu z Poznania w ciągu jednej godziny. Podobnie z Gorzowa, troszkę dłużej z Piły czy Zielonej Góry. To jest niesłychanie korzystna lokalizacja dla działalności nastawionej na pacjentów z chorobami cywilizacyjnymi. Ja proponuję klinikę leczenia bólów kręgosłupa.
Problem z kręgosłupem jest problemem większości społeczeństwa. A odsetek osób ze schorzeniami ortopedycznymi (szerzej) rośnie dynamicznie. Jest to jedna z najbardziej powszechnych chorób cywilizacyjnych. Czym więcej bowiem siedzimy przed komputerem (jak ja obecnie), tym mamy większą „szansę” na wadę postawy itd. A choroby cywilizacyjne mają to do siebie, że można ich leczeniu zarabiać.
Jest to wspaniała okazja, żeby Sieraków był kojarzony nie tylko z rekreacją, ale też z odnową biologiczną. Przekujmy problem, jakim jest niewątpliwie utrata szpitala, na szansę, jaką może stworzyć taki kierunek rozwoju. Zwróćmy uwagę, na fakt, że daje to nam możliwość wydłużenia sezonu turystycznego. Przecież pacjenci tej kliniki muszą gdzieś mieszkać. Gdzieś jeść. Pewnie będą chcieli coś zobaczyć, skorzystać z takiej czy innej atrakcji itd.
A skąd środki? To nie może być problemem. Są na to „co chwilę” środki unijne. A są ludzie w Sierakowie, którzy chętnie i fachowo zajmą się ich pozyskaniem.  Tyle, że niezbędne wydaje się, aby jak najszybciej  rozpocząć rozmowy z właścicielem obiektu. Bo z przyczyn oczywistych – ma on najwięcej do powiedzenia. Chociaż trudno sobie wyobrazić, żeby Siostry nie wyszły naprzeciw takiej inicjatywie. I pamiętajmy, że proces pozyskiwania środków z UE, trwa przynajmniej kilka miesięcy. A trzeba jeszcze przygotować plany, projekty, pozwolenia. Więc wydaje się, że czasu jest naprawdę mało.
Ale nie jest to biznes plan, tylko pomysł, więc zapraszam do dyskusji na ten temat.